نفس گیری درست، واقعا به چه معناست؟
ما می توانیم بدون غذا برای چند هفته و بدون نوشیدن آب برای چند روز دوام بیاوریم؛ اما بدون اکسیژن، فقط برای چند دقیقه.
با این حال، وقت زیادی روی توجه به اینکه چه چیزی می خوریم و چه چیزی می آشامیم می گذاریم، اما هیچ توجهی به هوایی که تنفس می کنیم، نداریم.
این بدیهی است که سهم روزانه ی غذا و آب ما باید اندازه و کیفیت مشخصی داشته باشد؛
مقدار خیلی زیاد یا خیلی کم، بسیار مشکل ایجاد می کند.
ما همچنین ممکن است اهمیت “کیفیت هوای تنفس“ را بدانیم؛ اما مقدار آن چه می شود؟
چه مقدار هوا باید تنفس کنیم تا سلامتی خود را بهینه کنیم؟
مقدار هوایی که تنفس می کنید، اهمیت زیادی دارد.
خیلی از مردم اصلا از این موضوع آگاه نیستند.
تنفس درست لزوما به معنی نفس گیری عمیق نیست.
این موضوع به اشتباه جا افتاده است که هرچه نفس گیری عمیق تر، بهتر! در صورتی که نفس و اکسیژن خیلی زیاد هم زیان بار است!
نفس گیری باید متعادل باشد. نه کم، و نه زیاد.
و اما، بحث تنفس در آواز و سخنرانی، مربوط می شود به: تنفس دیافراگمی.
به طور کلی، تنفس دیافراگمی یعنی: موقع دم، شکم (در واقع دیافراگم) به بیرون می آید و موقع بازدم، به داخل می رود.
یک نکته ی مهم در رابطه با تنفس دیافراگمی، این است که نباید بدن در حالت فشار و انقباض باشد و هرچه «راحت تر و “ریلکس”تر» باشد، بهتر است!
نفس گیری درست یعنی اینکه تنفس ما باید طوری باشد که در نهایت احساس سبک بالی و آرامش به ما دست دهد؛
نه احساس انقباض، سختی و انزجار.
البته اغلب افراد، وقتی تازه این نوع نفس گیری را شروع می کنند، اوایل برایشان سخت و طاقت فرسا است؛
اما با کمی تمرین و عادت کردن به این موضوع، می توان کاملا این سختی را به سبک بالی و راحتی تغییر داد.
در مطالب، مقالات و آموزش های بعدی، بیشتر به موضوع نفس گیری خواهم پرداخت.
موفق، پیروز و سبک بال باشید!
نویسنده: مهتاب مطهری
درباره نویسنده
